H Eλπίδα είναι μία 55χρονη γυναίκα που ο γυναικολόγος της τής ανακοινώνει ότι μπαίνει στο στάδιο της εμμηνόπαυσης. Η ίδια μοιάζει να βρίσκεται σε παύση (στο pause) όλη της τη ζωή. Παντρεμένη με έναν πολύ μεγαλύτερό της σύζυγο, για να γλιτώσει την καταδυνάστευση του πατέρα της, βρίσκεται εγκλωβισμένη στη ρουτίνα ενός γάμου χωρίς έρωτα, τρυφερότητα, κατανόηση ή, έστω, επικοινωνία. Ο Κώστας είναι χοντράνθρωπος, αδιάφορος και απεχθής. Δε θα μπορούσε να του πει, ούτε εκείνον θα ενδιέφεραν, οι τρομαχτικές αλλαγές που συμβαίνουν στο σώμα και τη ψυχοσύνθεσή της. Πώς οι ορμόνες της ανεβάζουν τη θερμοκρασία και τρελαίνουν το μυαλό. Πώς τα κύτταρά της τής υπαγορεύουν ότι «αυτό ήταν τέλειωσε», όταν η ίδια νιώθει ότι δεν ξεκίνησε ποτέ τη ζωή της. Μοναδική της διέξοδος το skype με την κόρη και το εγγόνι της, η ζωγραφική της και η παλαβιάρα χήρα φίλη της που ζει τα 50+ χρόνια της με μπότοξ και καραόκε. Μοναδική της δύναμη: το αυτοκίνητό της – πηγή ανεξαρτησίας και σύμβολο που τη θέλει να έχει (κυριολεκτικά και συμβολικά) το τιμόνι. Οταν ο Κώστας πουλάει το αμάξι της, η Ελπίδα πατά το play της αντίστροφης μέτρησης.